اجازه به کافراجازه به کافر، از اصطلاحات بکار رفته در علم حدیث بوده و منظور از آن اجازه نقل حدیث به شخص کافر می‌باشد. ۱ - اجازه به فاقد شرایطیکی از بحث‌های مطرح در این باب این است که آیا اجازه نقل به شخصی که فاقد شرایط می‌باشد جایز است یا نه به عنوان مثال آیا می‌شود به مجنون، کافر، فاسق و مبتدع اجازه نقل حدیث داد یا خیر؟ ۲ - حکم اجازه به کافردرباره این مساله دو قول است: ۱- اجازه به کافر صحیح است هم‌چنان که شنیدن احادیث توسط شخص کافر صحیح می‌باشد. ۲- اجازه به کافر صحیح نیست چون مستلزم اغراء به جهل است زیرا اگر شخصی کافر اجازه نقل حدیث داشته باشد این امر موجب قبول روایت وی توسط کسانی می‌شود که وی را نمی‌شناسند و این مستلزم فساد است بنابراین نباید به کافر اجازه نقل حدیث داد. بعضی دیگر استدلال کرده‌اند اجازه به کافران اعتماد به آن‌ها است و کافران از مصادیق ظالمان محسوب می‌شوند و خداوند از اعتمادکردن به ظالمان نهی کرده است. ۳ - تحمل حدیث توسط کافراین محذور در مورد تحمل حدیث توسط فرد کافر وجود ندارد بنابر این تحمل حدیث توسط فرد کافر اشکال ندارد ولی اجازه نقل حدیث به وی مستلزم اشکالات فوق است. ۴ - نکته مهمباید توجه داشت اگر اجازه نقل حدیث به کافر مورد پذیرش قرار گرفت اجازه نقل حدیث توسط فاسق و مبتدع به طریق اولی مورد پذیرش قرار می‌گیرد. [۲]
علامه نجفی، سیدضیاءالدین، ضیاء الدرایه، ص۵۹.
۵ - مستندات مقالهدر تنظیم این مقاله از منابع زیر استفاده شده است: • عاملی، علی بن احمد، الرعایة فی علم الدرایه. • علامه نجفی، سیدضیاءالدین، ضیاء الدرایه. • مامقانی، عبدالله، مقباس الهدایه. • عاملی، حسین بن عبدالصمد، وصول الاخیار الی اصول الاخبار. ۶ - پانویس
۷ - منبعپایگاه مدیریت اطلاعات علوم اسلامی، برگرفته از مقاله «اجازه به کافر»، تاریخ بازیابی ۱۳۹۶/۴/۱۲. رده‌های این صفحه : اصطلاحات حدیثی
|